บทที่ 237

วันรุ่งขึ้น

พอฉินเย่เพิ่งจะตื่น โทรศัพท์จากจี้ชิงเป่ยก็โทรเข้ามาพอดี

“หลี่มู่ถิงโทรมาหาฉัน บอกว่าเมื่อคืนนายไม่ยอมกินอะไรอีกแล้วเหรอ?”

เมื่อคืนฉินเย่ได้นอนไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง อารมณ์ในตอนนี้เลยไม่ค่อยดีนัก บวกกับพอตื่นขึ้นมา ก็นึกถึงคำพูดที่ไร้เยื่อใยของเสิ่นอวิ๋นอู้ขึ้นมาอีก ตอนนี้ใบหน้าของเขาจึงบูดบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ